Bedankt, lieve, lieve oma

Welk onderwerp zou nu als eerste blog moeten verschijnen? Waar zou zo`n eerste verhaal over moeten gaan?

Bij het begin beginnen, zeggen ze vaak. Nou, dan kom ik bij mijn oma uit.

Letterlijk, zonder haar had ik niet geleefd. Maar ook geestelijk.

Helaas leeft ze niet meer, en ik mis haar.

Haar warmte en liefde, dat straalde ervan af.

Ze deed bij binnenkomst haar armen wijd open voor een knuffel. Een zoen erbij.

Kom der in, kom der in, zei ze dan. Met haar melodieuze stem, ik hoor haar het nog zeggen!

De hartelijkheid, het luisteren, het was onvoorwaardelijke liefde.

Nu kan je natuurlijk denken, dat is makkelijk schrijven, als je een klik met iemand hebt.

Dat klopt, ik had een heel goede band met haar. Maar… Ik ben niet de enige die dit ervaren heeft.

Aanhang, ja zelfs van kleinkinderen en achterkleinkinderen, konden dezelfde hartelijkheid en warmte ervaren. Ze waren er verbaasd over, prettig verbaasd natuurlijk.

Juist zij heeft een basis mogen leggen in mijn leven over wat onvoorwaardelijke liefde is, en ik voel me bevoorrecht dat ik deze heb mogen ervaren.

Ik heb mogen meeleven in haar leven, delen, en ja ook haar achteruit zien gaan. De verandering in relatie door haar zieker worden. Dat ik haar ondersteunde, en zij niet meer mij.

Maar wat er als basis gelegd is, blijft, ook nu zij er niet meer is. Het werk dat ik doe, ga doen, ik had het niet gekund als zij mij niet tot voorbeeld was geweest.

Deze liefde komt tot uiting in mijn gekozen logo, geloof hoop en liefde. Waarom koos ik hiervoor? Tijdens mijn training heb ik geleerd dat als je doet wat God van je vraagt dit liefhebben is. Dat ik dat mag gaan doen in mijn werk, anderen liefhebben door te luisteren, vragen te stellen en er voor hen te zijn. Dit in combinatie dat mijn lieve oma in mijn eerste eigen bijbeltje haar gekozen Bijbeltekst schreef: 1 kor 13:13:

En zo blijven dan: geloof hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde.

Tot op deze dag is dit vers in mijn hart en hoofd geplant. Door haar handschrift in mijn eerste bijbeltje.

Bedankt, lieve, lieve oma, voor al uw liefde, aandacht en gebed. Voor het delen van deze Bijbeltekst die u zelf zo mooi vond. Dat ik mocht genieten van u. (ja ik zei toch keurig ‘u’, en dat vond ik nooit erg)

Zo is het dat zij nu nog invloed heeft op mijn keuzes en gedachten. Zo simpel als het delen van een geliefde Bijbeltekst kan het blijkbaar zijn.

Dit vind je misschien ook leuk...