De opties
Het denken over jezelf kan vanuit drie benaderingen.
- Je denkt heel positief over jezelf, iets té positief.
- Je denkt (heel) negatief over jezelf.
- Je denkt reëel over jezelf, dit is positief maar met erkenning van je mindere eigenschappen.
Neem even een kort moment voor reflectie: Hoe denk jij over jezelf?
Grote kans dat je in groep 1 of 2 valt. En vaak ben je hier bewust van. Het is alleen zo gewoon en vertrouwd dat je het niet wilt veranderen. Of het niet lukt zelf verandering in te brengen. Maar die derde optie, die komt, denk ik, het minst voor. Ga maar eens na bij de mensen die jij kent. Hoeveel mensen ken jij die bewust en reëel over zichzelf denken en vandaar uit leven? Hoe kijk jij naar deze mensen? Vind je ze irritant? Of heb je juist respect voor ze?
Hoe leer je jij reëel over jezelf denken?
Allereerst mag je de schroom afleggen. Gedachten als, ik wil niet al te groot over mezelf denken. Dan vinden mensen mij niet leuk meer. Wie ben ik dat ik beter dan nu over mezelf ga denken. Er zijn heel veel gedachten om jezelf tegen te houden positief en reëel over jezelf te gaan denken. De eerste stap is jezelf toestaan reëel te leren denken over jezelf. Dat alleen al kan een hele worsteling zijn!
Stappenplan
Een stappenplan is er simpel weg niet. Het is een leerproces. Een groeiproces. En iedereen heeft een ander proces. Reëel over jezelf denken is niet hetzelfde als een brood bakken. Doe 500 ml water in een kom, doe er twee eetlepels olie bij, voeg zoveel bloem of meel toe… Zo werkt het niet met je brein en je gedachten. Tóch kan je er wel aan werken.
Nadat jij jezelf toestaat te groeien in het positief denken over jezelf mag je gaan kijken naar alles wat je goed doet. Benoem dit voor jezelf. Geef er aandacht aan. Geef jezelf een compliment. Het kunnen karaktereigenschappen zijn of juist vaardigheden of werkzaamheden. Wees bewust wat je allemaal doet. Waar je aandacht aan geeft, groeit!
Daarnaast mag je ook gaan kijken wat je allemaal niet zo goed kan of wat niet zo goed lukt. Wees hier eerlijk in. En voor sommigen is dit best lastig! Of er wordt van alles afgekraakt. Dus teveel wordt aangewezen als slecht of minder goed. Of voelt alles, wat minder goed is, zó slecht of vervelend dat je uit balans raakt. Je het emotioneel het niet aankan. Dit kan komen wanneer je eigenwaarde (nog) niet groot genoeg is om te accepteren dat je iets ook niet kan. Dan is het voeden van je ‘ik’ heel belangrijk. Niet om een opgeblazen persoonlijkheid te worden, maar om echt en puur te worden. Juist ook met je mindere goede kant.
Wanneer is het klaar?
Reëel leren denken over jezelf is klaar wanneer je voelt dat dit zo is. Wanneer je eerlijk kan erkennen wat je zwakte is én eerlijk kan zeggen wat je sterkte is. En je hier tevreden over bent. Een volledige acceptatie. En toch is het nooit klaar. Je hele leven kan je ontdekken over jezelf wat je wel en niet goed kan. Een nieuw karaktereigenschap ontdekken of een talent verder ontwikkelen. Het brein is ongeveer klaar met ontwikkelen rond je 25 levensjaar, gaat men nu van uit. Maar hierna heb jij je hele leven om ervaringen op te doen. Dit vormt je continu. En dit stopt nooit. En soms is het een kunst om dan ook over deze nieuwe ervaringen reëel te denken.
Waarom zou ik reëel over mezelf willen denken?
Omdat dit rust geeft. Negatief denken brengen negatieve emoties met zich mee en dit kost energie. Wanneer je weet wat je kunt en wie je bent kun je hieruit gaan leven. Bijvoorbeeld; als je goed bent in technische handelingen kun je dit in gaan zetten als werk of hobby. Wanneer je juist niet handig bent in technische handelingen kun je dit toegeven en hier hulp bij vragen, zonder eerst veel tijd en energie te stoppen in iets wat niet lukken gaat. (of het nog erger maakt)
Ik zou zeggen – probeer het eens!