We hebben in de vorige drie blogs gelezen over drie verschillende type mens. Ze hebben allen hun focus op een andere plek. De één in het verleden, de ander in het heden en de derde vooral in de toekomst. We hebben ook gelezen dat de mens in het heden zijn manier van leven soms rechtvaardigt door een Bijbeltekst.
In deze blog wil ik kijken hoe een gelovige in Christus zijn focus mag hebben in het leven. In de rest van de blog schrijf ik verkort over een gelovige.
Mens als beelddrager van God
God heeft de mens geschapen als beeld van Hem. We weten van God dat Hij degene is die er altijd was, is en zal zijn. Dat Hij buiten de tijd staat. Dat tijden zijn geschapen voor de mens. God heeft deze niet nodig om aan vast te houden. Maar Hij gebruikt de tijd als ’tool’ om Zijn werk te doen. Neem nou de Israëlieten, zij moesten 40 jaar door de woestijn heen zwerven. Dit als gevolg van hun ongehoorzaamheid en niet vertrouwen in en op God. Tegelijkertijd gebruikt Hij deze tijd om de Voorziener te zijn voor hun levens. Om in relatie te komen met Zijn volk. Een ander voorbeeld: Hij gebruikt de tijden (zon en maan) om Zijn feesten aan te duiden. Door tijd komt er ritme en structuur in Zijn creatie. Hij gaf een bepaalde tijd om in de tijd van Noach de mensen een mogelijkheid te geven om zich te bekeren van hun zonde. Zo is tijd een ’tool’ voor God in Zijn handen, zoals een hamer voor een timmerman en klei in de handen van de pottenbakker.
Gericht op boven
Hoe mogen wij dan leven? Waar mogen wij als mens ons op focussen?
Een gelovige weet dat zijn of haar focus gericht mag zijn op God. Dus gericht op ‘boven’. Maar wat houdt dit dan in?
Dit houdt in om een ‘heel’ mens te mogen zijn. Dit houdt in dat we alle drie de tijden in ons leven mogen integreren. Wanneer je geen besef hebt van waar je vandaan komt, je verleden niet hebt opgeruimd dan heb je kans dat je vandaag de dag en in de toekomst met zware stenen loopt te sjouwen die je eigenlijk achter je mocht laten. Wanneer je niet bewust bent van wat je nu aan het doen bent, wat je nu wilt (heden), hoe kan je dan bewust kiezen om daar te komen waar je wilt zijn (toekomst) of de ‘stenen’ uit je ‘rugzak’ halen (verleden)? En hoe kun je nu leven wanneer je geen toekomstplan voor je hebt, hoe weet je dan nú wat te doen en te kiezen?
Voor, achter en om ons heen kijken
We mogen groeien in alle facetten van de tijd in ons leven. We mogen gaan terugkijken. Dit wordt in de Bijbel ook aanbevolen. Hoe vaak wordt er niet teruggegrepen op de voorbeelden van het verleden. Als voorbeeld hoe het niet moet maar ook als voorbeeld van hoe het wél moet.
We mogen gaan groeien om in het hier en nu te leven. Er wordt vaak opgeroepen door de profeten dat de bevolking van het land op dát moment zich mochten bekeren van hun daden en dat het dan vergeven zou worden. De straf zou dan niet komen. Net als bij Ninevé. Doordat de stad Ninevé zich bekeerde, deed God niet waarvoor Hij ze door Jona had laten waarschuwen. Zij waren in staat om op dat moment de toekomst te veranderen door een bewust keuze te maken om het anders te gaan doen.
En we mogen groeien in het vooruit kijken. De bijbel leert ons dat Jezus gehoorzaamheid leerde door de wil van de Vader te doen. Er staat dat Hij dit kon doordat hij vooruitkeek naar wat vóór Hem lag. De overwinning en Zijn verheerlijking. Ook wij worden aangemoedigd door allerlei beloften van beloning en hoop in de toekomst om stand te blijven houden in het hier en nu. Ook bij verdrukking op je geloof.
Een gelovige mag dus iemand zijn die zijn verleden kan dragen, nu kiest wat hij doet omdat hij wéét wat er voor hem ligt. Dát is leven in heelheid. Daar mag je als mens naar toegroeien.
