Eenzaam in je relatie I

Eenzaam in je relatie I

Ik hoor en merk de laatste tijd dat er nogal wat vrouwen zich eenzaam voelen in hun relatie. Dit kan op den duur leiden tot scheiden, wanneer je niet bezig gaat met deze gevoelens. Dit eenzaam voelen kan dagen, weken, maanden, jaren aanhouden. Op het ene moment gaat het wat beter, maar dan toch ineens steekt het ongelukkige gevoel de kop weer op.

Ik hoor dit wat minder van mannen – misschien omdat ik vrouw ben dat ik dit bij mannen minder vaak hoor of merk.

Is er een oplossing voor/tegen dat eenzame, ongelukkige gevoel?

Ik denk dat er wel wat mee te doen valt, om er aan te gaan werken. Garanties op een verbetering zijn er natuurlijk niet. Dit is individueel bepaald. In deze blogserie wil ik wel een paar stappen met je doornemen hoe je verandering kunt brengen in je situatie en je gevoel van ongelukkig zijn of eenzaam voelen in je relatie.

Allereerst wil ik beginnen met de stap – De keuze om te gaan vechten voor je relatie. (Figuurlijk dan vooral, hé!)

Het klinkt misschien heel logisch. Natuurlijk vecht ik voor mijn relatie. Toch is het belangrijk om hier heel bewust voor te kiezen. Want vechten voor het overleven van jullie relatie zal je wat gaan kosten. Ben jij bereid hiervoor te betalen, een strijd te leveren, jezelf tegen te komen?

Want wanneer je gaat werken aan je relatie blijkt het vaak dat je partner niet persé altijd het grootste probleem is, maar jezelf! Je zult verbaast kunnen zijn, wanneer je verder in het proces komt, dat je meer last hebt van jezelf en jouw gedachten, verwachtingen, overlevingsstrategieën, dan dat je alleen teleurgesteld bent in je partner.

Ben jij bereid dit te accepteren? Ben je bereid jezelf onder de loep te nemen? Ben je bereid verantwoordelijkheid te dragen voor wie jij bent en wat jij meebrengt in jullie relatie? Ben jij bereid excuses aan te bieden voor wat jij misschien de ander hebt ‘aangedaan’? Ben je bereid jouw aandeel aan het mislopen van de relatie onder ogen te zien? Jouw ‘schuld’ te dragen? Let wel; het gaat niet om schuldig zijn aan dat de relatie nu niet is zoals jij verlangt, maar de verantwoording dragen voor het aandeel van jouzelf hierin.

Wanneer je heel bewust hierover nadenkt, bewust uitspreekt naar jezelf (en/of ander) ben je in staat meer op te vangen wanneer je ergens tegen aan loopt. Ben je wellicht meer bereid om niet op alle slakken zout te leggen. Ben je bereid om genade te hebben voor jezelf én je partner. Ben je in staat om de relatie te dragen met alles wat er nu is. Je commit jezelf ergens aan, en dat is heel krachtig om te doen.

Wanneer jij kiest te gáán voor je relatie kan het zo zijn dat (zeker in het begin) je meer inzet dan je partner. Oók dat zul je moeten accepteren. Want jij hebt ergens last van – dit hoeft voor je partner niet zo te zijn. En wanneer hij/zij de noodzaak niet direct door heeft kan het zijn dat jij meer zult moeten dragen, tot het moment dat je partner jouw nood echt goed doorheeft.

Het is belangrijk te beseffen dat een strijd even duurt. Dat het niet altijd gewonnen is bij de eerste slag. Dat er misschien wel meerdere tegenslagen komen vóór er een idee is van iets van winnen, ergens komen. Dit hoort erbij. Het is niet leuk, zeker niet, daarom is het zo belangrijk een bewuste keuze te maken. Wanneer je zélf een beslissing neemt om voor je relatie te vechten, laat jij je niet bij de eerste tegenslag ontmoedigen. Dan kan je jezelf tot de orde roepen en zeggen, oké, dit ging niet bepaald zoals gewenst. Ik probeer het nog een keer of op een andere manier.

Heb geduld met jezelf én je partner. Wanneer jij je voorneemt samen oud te worden, heb je wel even de tijd om processen door te gaan en samen te groeien naar een relatie die voor beiden goed is. Voor beiden prettig is. Dus, als het goed is, heb je geen haast….