Eenzaam in je relatie III

In blog II van Eenzaam in je relatie besprak ik dat je nu niet meer dezelfde mens bent als toen je ooit samen begon. En dat je met genade mag kijken naar wat er is gebeurt en hoe je zelf nu verbetering kunt aanbrengen in jullie relatie.

Het volgende wat je kunt/mag doen is  – stap uit de eenzaamheid!

Er zijn meer vrouwen/mannen die zich diep ongelukkig voelen in hun relatie. Je bent niet de enige en je hoeft je er niet voor te schamen. (Niet dat je er mee te koop moet gaan lopen; dit zal de relatie met je partner geen goed doen) Maar betrek iemand in je leven die je vertrouwt, die met je mee kan lopen of die het misschien zelf ook heeft ervaren. Maar voor je dit kan doen is de eerste stap die je mag doen is je partner zélf erbij te betrekken.

Een aantal aandachtspunten in deze stap:

Bespreek jouw gevoel met je partner. Hij zal het moeten gaan horen dat er iets mis is. Misschien heeft hij/zij het (onbewust) al door en reageert hij hier (onbewust) op. Ga het gesprek met elkaar aan over wat je mist, wat je voelt en wat jij bedacht hebt. Maar vraag vooral. Hoe hij/zij het beleeft. Heeft hij/zij iets door? Wat vind hij/zij ervan? Is hij/zij gewoon blij met jou en de relatie? Dat kan. Maar vaak is het toch wel als de één zich niet prettig voelt, dat de ander dit ergens ook heeft. Wat betekent dit voor hem/haar en voor jou? Zorg voor een opbouwend, respectvol gesprek.

Dit kan je doen door de relationele grondwet in gedachten te houden. Deze gaat uit van autonomie, respect en verantwoordelijkheid.

Mag de ander denken en voelen wat hij/zij voelt? Mag ieder de relatie op zijn of haar eigen manier beleven en dit inbrengen in het gesprek? Dit valt onder autonomie. Mag de ander de ruimte krijgen om zijn of haar eigen ervaring of beleving te hebben. Zo ja, dan geldt dit natuurlijk andersom óók.

Dan respect. Wat is respectvol met elkaar omgaan? Dit is voor de een niet perse hetzelfde als de ander. Maar schreeuwen, schelden, denigrerende opmerkingen kan ik niet echt scharen onder respectvol het gesprek aan gaan. Maar vanuit emotie kan een stem harder klinken of emotioneler. Dit kan voor sommigen al respectloos lijken terwijl het voor een ander acceptabel is omdat dit bij emoties horen. Of het kan voor een ander niet respectvol overkomen wanneer iemand zichzelf niet laat zien, secundair reageert en niet zijn echte emoties weergeeft. Heb hier oog voor. Bedenk dat niet iedereen gelijk is. Probeer ruimte voor elkaar hierin te geven en te ontvangen. Stem het met elkaar af wat ieder wel en niet prettig vindt. Wat doet het met je als de ander zich niet laat zien of emotioneel wordt? Dit alleen al kan een gesprek vullend onderwerp zijn.

Vervolgens heb je nog verantwoordelijkheid. Kunnen jullie beiden de verantwoordelijkheid dragen voor de relatie? Jullie beiden hebben hier aandeel in.  Het is niet de bedoeling dat één van beide partners alles gaat dragen. Wat jouw verantwoordelijkheid is mag bij jou blijven en wat bij de ander hoort, mag bij de ander blijven liggen. Jij bent verantwoordelijk voor jouw gedachten, gevoelens, woorden, handelingen etc. En mag jij hier op aangesproken worden en vice versa?

Lukt het zo om een opbouwend gesprek met elkaar te hebben? Lukt het om verbinding te creëren door zo met elkaar in gesprek te gaan? Dat kan misschien al wel zo opbouwend zijn dat jullie relatie vanaf hier steeds beter wordt. Dat zou heel mooi zijn! In een volgende blog komt er meer te staan over deze stap; uit de eenzaamheid stappen.

Dit vind je misschien ook leuk...