Een paar jaar geleden sprak ik een vrouw. Ze wist niet goed waarop ze zou gaan solliciteren. Ze wilde heel graag werken. Voor haarzelf, maar ook omdat dit een financiële ondersteuning zou geven aan het gezin. Goede redenen dus.
Ze wilde eigenlijk niet meer in haar beroepsgroep werken waar ze nu al jaren actief in was. Het jasje paste niet helemaal meer. Niet zozeer omdat zij veranderd was. Meer vanuit de verandering binnen die beroepsgroep. Ze had hier en daar nog wel inval werk gedaan, maar dit waren niet bepaald alleen succesverhalen. Dit zijn soms van die verhalen die je als invaller meemaakt die het goed doen op feestjes. Bijvoorbeeld invalwerk met een collega met bijzonder gedrag of dat je als invaller in een lachwekkende situatie terechtkomt. Wanneer je invalt komt je in veel verschillende situaties terecht die voor jou vreemd over kunnen komen. Dit geeft altijd wel stof voor verhalen op bijeenkomsten en feestjes.
Wanneer jij ander werk zoekt…
We kregen het over wat dan, wat als je niet meer op dat soort werk wilt solliciteren…
Ik begon over haar passie en talenten, haar gaven en de bestemming die God voor haar had/heeft.
Dat God iedereen iets op het hart heeft gelegd. Dat je werk kan doen waar je energie van krijgt, blij van wordt én voor Gods Koninkrijk aan het werk kan zijn. (Niet alleen predikanten en zendelingen zijn werkers in Gods Koninkrijk, iedereen die het werk doet waar hij of zij voor geschapen is bouwt mee aan het Koninkrijk van God!)
We geloofden allebei dat God een plan heeft met de wereld. Maar we keken beiden verschillend naar hoe wij, als mens, daarin passen. En dat maakt een verschil!
Verschil van inzicht.
Ik geloof dat God zijn Koninkrijk wilt bouwen mét onze hulp. Dat Hij een alles overstijgend plan heeft waarin we kunnen meewerken óf niet. Of nog erger, tegenwerken. Dit heeft niets te maken met in de hemel komen of niet. Dit heeft te maken met wat je doet met de gaven die door Hem aan jou zijn gegeven. Of je de goede werken die Hij van tevoren bereid heeft gaat doen zoals in de Bijbel geschreven staat in Efeziërs 2:10.
Hij heeft ieder mens gaven en talenten gegeven. Werk jij mee op jouw plek aan het bouwen van Zijn Koninkrijk hier op aarde door de inzet van jouw talenten en gaven? Of liggen ze een beetje te versloffen omdat je door de situatie deze talenten niet gebruikt en ontwikkeld? Want je werk loslaten en iets anders gaan doen is natuurlijk heel spannend en risicovol! Maar je hoeft lang niet altijd van werk te veranderen, het kan ook gaan over je vrijwilligerswerk; bij de sport of in de kerk. Waar en wanneer zet jij je ontvangen gaven in voor zijn Koninkrijk?
Je kan, zoals die vrouw die ik sprak, de wereld ook bekijken als een groot plan van God waarbinnen jij een plekje hebt. Jij bent maar een ieniemienie klein schepseltje onder de Grote Almachtige Schepper die een plan heeft en ook jouw leven leidt. Als mens pas je in Zijn plan en je leeft je leven zoals Hij dit beschikt. Je hoeft niet op zoek te gaan naar een bestemming, maar je bestemming is de keuze om altijd christelijk te leven. Het gaat niet om jouw bestemming maar om Gods grote plan en ja, hierin heb je als mens een plekje, maar geen grote invloed op door je keuzes en daden.
Waar blijft in deze laatste visie je eigen verantwoordelijkheid? Waar blijft de keuzevrijheid van elk individu die God gegeven heeft? Deze laatste kijk op het leven heeft een soort lijdelijkheid in zich dat deze mensen het allemaal maar ondergaan. Je hebt in deze kijk op het leven, zelf geen invloed op datgene wat je overkomt. Deze kijk op Gods plan voor de wereld komt regelmatig voor en valt zeker iets voor te zeggen. Het leert je als mens te vertrouwen op God. Geduld en wachten worden getraind. Het leert je nederig en afhankelijk te zijn. Overgave is een groot en belangrijk woord bij deze kijk op Gods plan voor jouw leven.
Rentmeesterschap
Ik geloof dat iedereen inderdaad tot een bepaalde mate geen invloed heeft op datgene wat je overkomt in het leven. Je hebt geen invloed op de mensen om je heen die je van alles aan kunnen doen. Je hebt geen invloed op het weer, natuurrampen of andere rampen die een mens kan overkomen. Een auto ongeluk, ziek worden etc. Je hebt geen invloed op ‘toevallige’ ontmoetingen in het leven met mensen die van grote waarde blijken te zijn voor je leven.
Toch geloof ik ook dat je keuzes hebt te maken in het leven. De keuze hoe je reageert op wat er gebeurt. De keuze hoe je omgaat met wat jou overkomt. Maar ook keuzes hoe je omgaat met de talenten, passies en gaven die jij van je Schepper hebt ontvangen. Ik geloof dat God elk mens heel precies en met een doel heeft geschapen. Niet zomaar lukraak, och, nog weer een mensje erbij, we hebben er al een paar miljard, daar kan er nog wel ééntje bij… Nee, ik geloof dat God een heel nauwkeurig plan heeft en een doel. En dat wij hier aan kunnen bij dragen door dát te doen wat Hij voor ogen had…
Er bestaat ook een soort maakbaarheid gedachte die ik niet aanhang. Dat je alles zo kan regelen dat je een fantastisch leven leidt. Zo loopt het leven volgens mij niet. Het lijden hoort bij het leven. En ook hoort verantwoordelijkheid nemen en keuzemogelijkheden gebruiken er ook bij. Het kan een lijdzaam leven zijn dat we leiden, waarin we rustig afwachten wat het leven ons brengt. Maar we kunnen ook voor een leidzaam leven kiezen waarin we zelf een actieve ipv afwachtende houding aannemen. Ik kies voor de actieve vorm, welke kies jij?
In de TotalBalance methode is het rentmeesterschap een belangrijke basis. Een basis van hoe jij je keuzes maakt en gaat maken. Een basis hoe jij kijkt naar jezelf en naar anderen. Een basis waarop je verantwoordelijkheid neemt voor jezelf, je doen en laten en je emoties. De basis van het groeien van lijdelijkheid naar het leiden van je leven.
Hoe zit het met haar en haar werk?
Soms verschil je van inzichten en blijft dit zo. Zo ook in dat gesprek waarmee ik het verhaal begon. Ik merkte dat we niet nader tot elkaar kwamen. Het werd zelfs een beetje ongemakkelijk. En je mag met elkaar van mening verschillen! Dat is niet erg, we verschillen allemaal, kijk maar naar kleding, inrichting van woningen etc. Je kan nu eenmaal niet altijd het met elkaar eens zijn. En hoe is het met haar werk en sollicitaties afgelopen? Ze werkt nu opnieuw in hetzelfde beroep waar ze toen zo over twijfelde of ze dat nog wel wilde… En ook dat mag en is prima, als zij daar haar passie in heeft zitten en dit de plek is waarin ze God het meeste dienen kan. En dat antwoord kan zij en haar Schepper alleen geven. Hier hoeven wij niet over te oordelen…
