‘Verbetermoeheid’ Deel I

Ik geef toe, de titel van deze blog, het woord ‘verbetermoeheid’, bestaat niet. Toch denk ik dat we het allemaal wel kennen. Ik vermoed zelfs dat sommigen geen uitleg van dit woord nodig hebben. Toch ga ik het doen. Er zijn verschillende invullingen van dit woord. En misschien weet je er nog wel meer.

Toen ik aan iemand vroeg wat er in hem opkwam bij dit woord was dat dat dit: dat je moe bent om anderen te verbeteren. Iemand anders gaf aan dat het een vermoeidheid zou kunnen zijn die ervaren wordt dat er wéér iets niet goed is gegaan en dat dit via de journalistiek naar buiten komt. Bijvoorbeeld de data lek bij de GGD  wat in het nieuws is. Maar je kunt het ook zo lezen dat je moe wordt om je eigen werk of persoonlijkheid te verbeteren aan de eisen en wensen van anderen.

Eisen

Ik merk dat er een verwachting is dat je als mens continu moet verbeteren. Wanneer je als kind niet meekomt in de klas moet je extra werk doen of les volgen om, datgene waar je minder goed in bent, te verbeteren. Er is een ondergrens waaraan voldaan moet zijn vóór je bijvoorbeeld over kan naar de volgende groep. Wanneer je uiteindelijk uit de schoolbanken bent wordt er elk jaar bekeken of je werk voldoet aan de verwachting van de werkgever of manager. En zo niet, dan krijg je punten mee om aan te werken. Met andere woorden om datgene wat je doet te verbeteren. Op zich zijn dit niet verkeerde systemen of manieren van werken.

Wanneer je zelfstandige bent wordt je, bijvoorbeeld door reclame, continu gestimuleerd om je dienstverlening of je manier van productaanbod te verbeteren.

Je zou het gevoel kunnen krijgen dat je het nooit goed genoeg doet. Je kan een moedeloos gevoel ontwikkelen dat je nooit voldoet aan alle wensen en eisen die aan jou gesteld worden. Dit kan je uitputten en neerslachtig maken.

Positief of negatief?

Wanneer jij jezelf verbetermoe voelt is er iets niet in balans. Dan ben je op allerlei fronten heel hard aan het werk, maar ergens loop je leeg zonder dat je dit door hebt. Het is natuurlijk nooit de bedoeling dat jij je hele leven bezig bent met alleen maar verbeteren van jezelf en je acties. Verbeteren van je werk, je gedrag. Verbeteren van je woning, je socialmedia, je connecties. In dat verbeteren kan jij je eenzaam gaan voelen omdat je het gevoel kan krijgen dat het allemaal niet genoeg is. Dat jij niet oké bent. Verbeteren op zich is iets positiefs. Maar zoals met zoveel kan iets positiefs ook negatief worden. Hieronder een voorbeeld uit mijn eigen leven.

Ik weet het nog goed. Mijn eerste spreekbeurt op de basisschool en mijn broer had mij erbij geholpen. Het ging over planten en bomen. Hij had hierover toevallig een repetitie voor biologie en maakte mooie tekeningen en legde het een en ander uit. Ik bracht het keurig over aan de klas. Tenminste, dit dacht ik. De juf wilde dat ik het nog een keer zou doen. Oké, dat deed ik. Na de tweede keer kreeg ik een magere voldoende als cijfer aangereikt. Ondanks dat ik alles uit mijn hoofd vertelde en alles mooi getekend en gekleurd was. Waarom twee keer en dan zo mager cijfer? Ik vraag het me nog steeds af.

Op het voortgezet onderwijs overkwam mij hetzelfde. Ik had het boek ‘de aanslag’ van Harry Mulisch gelezen en hier een boekpresentatie van gemaakt. Als eerste van de klas mocht ik de presentatie doen. En ja hoor, ik mocht het nog een keer doen, tot zelfs 3x opnieuw! En ook dit keer een laag cijfer. Nog steeds vraag ik me af waarom ik en het zo vaak moest herkansen en ik een laag cijfer kreeg. Deze twee docenten hebben bij mij alleen bereikt dat ik sindsdien angst had om voor groepen te staan spreken.

Ontwikkelblokkade of vergroeiing

Je kunt je voorstellen dat ik na deze pogingen het behoorlijk zat was om presentaties te geven. Hier was iets mis gegaan in het leerproces, dit is mij achteraf wel duidelijk geworden.

Natuurlijk zijn er leerprocessen voor kinderen en volwassenen die goed zijn om te doorlopen. Maar deze hebben alleen zin wanneer je dit zorgvuldig en goed onderbouwd begeleid. Dan heb ik het hier niet over je woordrijtje Engels dat je niet goed hebt geleerd wat een onvoldoende opleverde of waardoor je het moet herkansen. Ik heb het hier over processen van groei en ontwikkeling, deze kunnen zomaar vergroeiing of ontwikkelblokkades worden. Zoals mijn blokkade om voor groepen te gaan staan welke ontstaan is in het groeiproces van presenteren.

Jezelf ontdekken

Wat ik zo mooi vind aan het vak coaching is dat je als coach meeloopt met de groei van de ander. En dat je meewerkt aan verbetering. Maar je legt niet van buitenaf op hoe iemand moet gaan zijn of hoe het hoort. Nee, groei en verbetering komt van binnenuit. Verbetering doordat de ander zichzelf beter gaan ontdekken. En wanneer jij jezelf steeds meer en beter leert kennen kan je dat deel steeds vaker laten zien. Jij mag je mooie persoonlijkheid laten zien, aan jezelf, aan anderen. Dit is mooi uitgewerkt in het Johari venster.

Deze zal ik in de komende blog uitleggen. Hierin zal ik ook de link leggen met eenzaamheid, wat deze maand het thema van Josefien Coaching is. Voor nu is mijn vraag aan jou, heb jij last van verbetermoeheid? Welke uitleg geef jij aan dit woord en welke uitleg die ik gaf past voor nu het beste bij jou? Wat vind jij hiervan? Wat voel jij? En wat wil jij hiermee?

Dit vind je misschien ook leuk...