Delen is iets menselijks én iets Goddelijks.
We mogen ervan uitgaan dat we hier op een gezonde en op een niet gezonde manier mee om kunnen gaan.
Zeg maar de menselijke manier en de goddelijke manier.
Rechtvaardig
God vind delen heel belangrijk, maar wel volgens een bepaald principe. Er moet een rechtvaardigheid in zitten.
Hij spreekt niet voor niets deze woorden: Leviticus 19:36 HSV:
‘U moet een zuivere weegschaal hebben, zuivere gewichten, een zuivere efa en een zuivere hin. Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit het land Egypte geleid heeft.’
Dit gaat over de weegschaal die je kunt vastpakken. Het wegen van producten. Maar het principe is neergezet. Hij schrijft zélf, of iig een hand namens God, op de muur in het Bijbelboek Daniël dat hij daden gewogen heeft. God weegt daden.
Hoe deel je?
Wat wij doen heeft impact. Ook op God! Ooit hier over nagedacht? Wat wij doen en laten heeft invloed op alles om ons heen. Is dat wat wij doen rechtvaardig en goed? Of dient het onszelf, de mens?
Delen met anderen kan dus op verschillende manieren gebeuren.
Delen vanuit goedheid naar de ander toe met de openheid om terug te ontvangen.
Of alleen maar willen geven om zelf een goed gevoel te hebben of alleen maar te willen ontvangen vanuit een continu gevoel van gebrek en leegte.
Delen in de balans van geven en ontvangen is in zichzelf goed. Wanneer de balans verstoord raakt zul je dit merken. In de relatie. In de ontwikkeling bij mensen. In het gedrag naar elkaar toe.
Wanneer het mis gaat in het delen
In het leven is het een kunst om in balans te blijven. Boosheid bijvoorbeeld is een emotie die rechtvaardig kan zijn. Maar wat je vervolgens in die boosheid doet is een tweede. Liefdevol zijn naar anderen is heel belangrijk, maar wanneer jij jezelf vergeet lief te hebben is het uit balans en niet meer rechtvaardig. Wanneer jij je kinderen heerlijk verwend maar ze mogen niet iets van dank terug geven blokkeer je de balans van geven en ontvangen van je kinderen. Wanneer je in jouw relatie verwacht dat je partner jou de liefde gaat geven die je als kind gemist hebt, is de verhouding zoek. Hij of zij kan niet geven wat je ouders jou niet gegeven hebben. De balans is niet meer in evenwicht.
Evenwichtig leven is niet saai of vervelend
Evenwichtig leven is goddelijk leven. Maar dit is niet hetzelfde als emotieloos. Of passief. Of een leven in gematigdheid. Verwar deze niet met elkaar. Evenwichtig leven betekent een leven van én én, niet of, of. Het is en vol goede en leuke dingen maar óók met rust. Het is een leven vol avontuur maar ook van gewoonten. Het is een leven vol uitreiken naar de ander maar ook ontvangen.
God was nou niet bepaald gematigd in het creëren van Zijn schepping. Kijk maar naar de bloemen en de dieren en dan al die verscheidenheid aan mensen… Zijn emoties zijn ook niet bepaald onder de bank en stoelen geschoven; hoe boos of emotievol kan Hij spreken in Zijn Woord. Gewoonten komt terug in de regelmaat van Zijn schepping – of bijvoorbeeld de rustdag in de week. Dit is ook een element van rust pakken – God rustte op de zevende dag… Alsof Hij rust nodig zou hebben? Toch doet Hij dit. Hij reikt uit naar ons als mens maar is blij met ieder mens die naar Hem toekeert. Lees de Bijbel maar door, je leest het overal, ook ten tijde dat Jezus hier op aarde rondwandelde, zag Hij de mensen en keerde zich niet af wanneer iemand naar Hem uitreikte. En niet saai dan? Waar vind ik het avontuur? De spanning, nieuwsgierigheid, waar lees je dit? Wat dacht je van de hof van Eden waarin hij twee mensen neerzette met een instructie – je mag eten van die boom maar niet van die ander…. Dat is pas een avontuur die Hij is aangegaan, of niet? Wat zal dit spannend zijn geweest. Voor Hem. Zouden ze op Hem vertrouwen? Bij Hem blijven? Voor Hem kiezen?
Hoe zit het bij jou?
Hoe zit dit in jouw leven? Lukt het jou om een leven in balans te leven? Lukt het jou een ‘goddelijk’ leven te leven? Wat heb je hiervoor nodig? Zit het bij jou in de of, of? Zit het bij jou in de verwarring tussen evenwichtig leven en emotieloos leven of gematigdheid leven? Of ben je vol avontuur maar heb je op tijd je rust momenten? Deel jij je leven met de mensen om je heen op een constructieve manier? Doe jij werk wat bij je past en waar jij blij van wordt?